تاثیر درمان چندوجهی کاردرمانی بر بهبود مهارت های خواندن کودکان کم شنوا: موردپژوهی

زمینه: خواندن یک مهارت مهم برای یادگیری دروس است. افت شنوایی می­تواند منجر به اختلال خواندن در دانش­آموز کم­شنوا شود. هدف از کاردرمانی در این دانش­آموزان علاوه بر آموزش، شناخت، ارزیابی و برطرف کردن موانع یادگیری نیز می­باشد. روش : این مطالعه به صورت مورد پژوهی روی یک دانش­آموز دختر کم­شنوا پایه چهارم ابتدایی، دارای اختلال خواندن انجام شد. ارزیابی اولیه در سه حیطه جسمی، روانی و شناختی انجام گردید. ابزارهای ارزیابی شامل: مشاهده، مصاحبه با معلم و والدین، آزمون­های تمییز شنیداری، حافظه کاری، دیداری و شنیداری،آزمون توجه، تصاویر تشخیص شکل از زمینه و مطالب کتاب خوانداری سال چهارم، درک مطلب و تصویرسازی بود. پس از جمع­بندی نتایج حاصله از ارزیابی، فعالیت­هایی مناسب با شرایط دانش­آموز جهت انجام در جلسات کاردرمانی تهیه شد. همچنین تمریناتی جهت ارائه به والدین برای انجام در منزل تهیه و در اختیار آنها قرار گرفت. یافته­ ها: ارزیابی­های اولیه دانش­آموز علائم اضطراب و کمبود اعتماد به نفس را نشان داد. مشکلات حیطه شناختی شامل ضعف حافظه دیداری و شنیداری، تمییز شنیداری، محدودیت دامنه لغات، درک مطلب و تصویرسازی بود. میانگین سرعت خواندن دانش­آموز 14 کلمه در دقیقه بودکه در پایان جلسات تا 20 کلمه در دقیقه افزایش یافت. همچنین توانایی دانش­آموز در تمامی حیطه­های شناختی به­جز تمییز شنیداری بهبود یافت. نتیجه­ گیری: اگر آموزگاران از دلایل ایجاد برخی ناتوانی­های دانش­آموزان آگاهی داشته­ و راهکارهای مناسب را بکارگیرند، به ارتقای عملکرد دانش­آموزان کمک موثری می­کند.